Buenos Aires kentindeki Villa Ortuzar mahallesi, ağaçlıklı, düşük yoğunluklu bir yerleşim bölgesi olarak nitelendiriliyor.
Evin bulunduğu köşe yıllardır mahalle büfesinin yeriydi. 20. yüzyılın ilk yarısında, Buenos Aires'in birçok köşesi mahallede bir buluşma noktası olarak ikincil bir işlev gördü. Eski büfenin duvarları şimdi yemyeşil bir avluyu ve çelik konstrüksiyonlu yeni bir evi çevreliyor.
Bu mirasa ve orijinal inşaatın ölçeğine saygı göstermek için, tasarım süreci, açıkta kalan tuğla kabuğuna dokunulmadan binanın kurtarılması ve yeniden değerlendirilmesini bir başlangıç noktası olarak aldı.
Arjantin, Buenos Aires’de inşa edilen Roseti House, Estudio Damero ve Griselda Balian tarafından tasarlandı. Toplam 140 m2 alana sahiptir.
Modern ev, tüm yapısal kararları düzenleyen bir unsur olan çelik profil yapısı ile üç katta çözülmüştür. Sokakla doğrudan ilişkisi olan zemin kat, diğer katların aile merkezli dinamiklerini bozmadan bir çalışma alanı bütünleşmesine olanak tanıyan daha esnek bir kullanıma sahiptir. Birinci katta açık planlı mutfak ve salon, ikinci katta ise iki yatak odası ve banyolar bulunmaltadır. Çatıda ise açık teras vardır.
Aile evi kuzeye baktığı için her katta farklı çözümler düşünüldü: zemin katta yarı kapalı giriş alanları, birinci katta saçaklar, ikinci katta güneşlikler ve çatıda açık hava terası ile son nokta.
Zemin katta ve birinci katta, büyük sürgülü ahşap pencereler esneklik sağlıyor. Yatak odalarının yer aldığı ikinci katta ise 10 adet camlı panel, dönüşümlü sabit ve açılır pencereler olarak pencere görevi görmektedir.
Katlar arasında oyuncu bir ilişki vardır; teras, balkon ve saçaklar ile birlikte kullanılan farklı mekanizmalar ile yapının bir bütün olarak mekansal anlayışı asla kaybolmaz. Açıklık ve katılık arasındaki bu oyun, kullanıcıların ev içi ve özel arasındaki ilişkisini şehirle etkileşimle keşfetmeye yol açar.
Eski büfenin orijinal yüksekliğinden yararlanılarak üzerine monte edilen ev, kullanıcının mahremiyetinden veya mahalle kimliğinin bozulmamasından taviz vermeden mahalleye doğru özgür bir görüş sağlıyor.
Son dokunuş olarak, evin kaldırımına yerleştirilmiş büyük bir dişbudak ağacı, yıl boyunca çeşitli renk ve görseller sunuyor.
Bu evi tasarlamadaki mimari zorluk, her zaman mahalle köşesinin tarihi değerini kaybetmeden modern ve entegre bir yapı elde etmekti.
Tasarım sürecinde, güvenlik ve açıklık, eski ve modernite, topluluk ve mahremiyet arasında ortak bir zemin bulmaya odaklanıldı. Bu ortak payda, kentin kimliğini ortadan kaldırmadan aile ve mahalle dinamiklerini iç içe geçiren mimaridir.
Kaynak: archdaily.com
Fotoğraflar: Javier Agustín Rojas
Editor - yesilodak.com